|
||||||||
"Your Baby Has Left" is inmiddels al het zevende album van de Backtrack Blues Band uit Tampa Bay, Florida. Al sinds hun start in 1980 is deze vijfkoppige band altijd al heel actief geweest is. Met zes albums en een DVD wisten ze met hun Chicago blues menig liefhebber te imponeren. Zanger / harmonicaspeler Sonny Charles en lead gitarist Kid Royal vormen samen met gitarist Little Johnny Walter, drummer Joe Bencomo & bassist Stick Davis (Amazing Rhythm Aces) de band en werden voor deze gelegenheid bijgestaan door de Backtrack Angels op backing vocals, de Muscle Shoals Horns en de welgekende Bruce Katz op piano en B3-orgel. Sonny Charles, de oprichter van de band, noemde de groep naar een instrumental van Little Walter, 'Backtrack', en diens muziek is nooit ver weg bij hun inspiratie. Charles is vaak de songwriter van de band en ook de oprichter van het Tampa Bay Blues Festival. Verwissel hem niet met Charles Hemphill aka Sonny Charles (°1940), de soul zanger uit Fort Wayne, IN en lead zanger van de R&B band de Checkmates. Het album is uitgebracht op het VizzTone Label en bevat krachtig harpspel, naar de Texaanse stijl georiënteerde gitaarreplieken, maar vooral indrukwekkende zang en een killer ritmesectie. Verder is deze plaat analoog opgenomen in de Big 3 Studios in St. Petersburg, Florida en de productie was in handen van George A. Harris. De plaat weet ons van in het begin te boeien met het swingende "Best Friend's Grave" waar beide frontmannen ons direct weten te overtuigen. Het nummer is van Sonny Charles, en werd genomineerd door het City Blues Magazine als "Coolest Blues Song of 2019". Verder bevat deze plaat zeven andere originele nummers en een fantastische Jimmy Reed cover, "Natural Born Lover". Sonny Charles grijpt je met zijn krachtige en gezaghebbende zang in al deze songs, maar het zijn voornamelijk zijn volwaardige harmonica bijdragen die steeds in het middelpunt van de belangstelling staan. Niet verwonderlijk dat naast Little Walter, Muddy Waters maar ook Sonny Boy Williamson ll zijn voornaamste inspiratoren zijn. De songs passeren allemaal in een hitsig uptempo voorbij, waarbij de zoete Texaanse gitaarklanken van Kid Royal zelfs T-Bone zouden doen glimlachen, en met de hecht opererende ritmesectie er bij, bewijzen ze, als ook door hun jarenlange ervaring, de perfecte geoliede band te zijn die best nog tot zijn recht komt op een groot podium.
|
||||||||
|
||||||||